Wat
“De verpleegkundige komt binnen bij Wim om zijn wonde te verzorgen. Voor aanvang van de zorg scant de verpleegkundige Wims identiteitskaart in. Ze maken immers gebruik van de derdebetalersregeling. “
Bij elke verstrekking in de thuisverpleegkunde waarbij gebruik gemaakt wordt van de derdebetalersregeling dient de verpleegkundige de identiteitskaart van de zorgvrager digitaal in te lezen. Indien dit technisch onmogelijk is door ontbreken van de kaart of defect van de lezer is er een procedure die gevolgd moet worden.
De overheid kijkt strikt toe en stelt de norm van 90% correcte registraties als breekpunt.
Waar
In het gehele landschap van de thuisverpleegkunde is dit verplicht binnen de context van de derdebetalersregeling.
Historiek
Voor de digitale registratie was de verpleegkundige verplicht in een dossier duidelijke aantekeningen te maken die haar aanwezigheid en zorgvertrekking documenteren.
Ondermeer een zeer hoge kost gerelateerd aan deze thuiszorg en gevallen van zeer hoge facturatie gerelateerd aan één verstrekker, zetten de overheid aan om op zoek te gaan naar methoden die leiden tot meer transparantie. Dit dient te garanderen dat de aangerekende zorgen overeenstemmen met de daadwerkelijk verstrekte zorg en aanwezigheid van de zorgverlener.
Meerwaarde
De registratie zorgt voor transparantie van het systeem naar financiering.
Anderzijds worden ook met deze toepassing deuren geopend voor procesoptimalisatie aan de had van de gecollecteerde data.
Knelpunten
Een belangrijk knelpunt dat verpleegkundigen aangaven bij de start betreft de technische kant van deze verplichting. Het materiaal heeft een kost en anderzijds geeft technische hinder door bv afwezigheid van de kaart (en dus manuele invoer) hen stress.
Patiënten geven in de periode van de verandering aan dat ze zich gereduceerd voelen tot een nummer, dat er tijd aan verloren zal gaan. Wellicht is dit terug te brengen tot de normale weerstanden die ervaren worden in tijden van digitalisering. Toch is het psychologisch effect van digitalisering een item dat ook vanuit het perspectief van de cliënt niet uit het oog verloren mag worden. Zo spreken cliënten ook hun angst uit aangaande privacy in de context van deze digitalisering.
Samengevat
Inlezen van de identiteit van cliënten in de thuisverpleegkunde is verplicht en dient te leiden tot enerzijds correcte aanrekening en anderzijds optimalisering van zorgprocessen.Inlezen van de ID gebeurt door gebruik van specifieke lezers of een applicatie op een smartphone.
Dit proces van omschakeling is een helder voorbeeld dat de weerstanden bij digitalisering in beeld brengt.
